Naprawdę tak sądzisz? Ja z ogromną przyjemnością nie tylko oglądam filmy Wajdy, ale również go słucham. No i Wajda odmiennie od Zanussiego jest artystą, a więc jego filmy to cudowne obrazy. Filmy Zanussiego polegają(moim zdaniem) wyłącznie na chłodnym udowodnieniu pewnej tezy (ale w końcu Zanussi to umysł ścisły, trudno się dziwić). Nie ma miejsca na własną interpretację widza, jest teza i dowód, koniec kropka. Dla mnie to nie do przyjęcia. Film jest sztuką a nie matematyką. Dlatego omijam filmy i sztuki reżyserowane przez Zanussiego jak największym łukiem.

Czekam na przedstawienie racjonalnych argumentów popierających Twą jakże rewolucyjną tezę. Abstrahując od idiotycznych porównań z gatunku „mądrzejszy-głupszy” – obaj panowie posiadają imponujący dorobek artystyczny oraz dokonali olbrzymiego wkładu w rozwój rodzimej kinematografii, obaj dopuścili się również zrealizowania kilku słabszych dzieł, mimo to bezpośrednie porównywanie autorskich wizji Wajdy oraz Zanussiego uważam za bezcelowe: każdy z nich reprezentuje inny nurt, stąd brak jednoznacznych ram, w których można by zamknąć osiągnięcia omawianych reżyserów.
Chciałbym jeszcze zripostować opinię Jolanty, z którą nie sposób się zgodzić. W przeciwieństwie do przedmówcy nie mam zamiaru odmawiać żadnemu ze wspomnianych panów artyzmu, bowiem w filmach zarówno Wajdy, jak i Zanussiego zawarte jest piękno, na swój charakterystyczny dla każdego z nich sposób inaczej ukryte i wyrażone, jednak to styl Wajdy ociera się znacznie częściej o rzemiosło niż ten Zanussiego. Pomijając perełki z okresu początków twórczości Wajda szybko popadł w schematyzm oraz niemoc twórczą nie pozwalające mu na rozwinięcie skrzydeł – mętne ekranizacje lektur szkolnych oraz ckliwe dramaty rozliczające historię najnowszą w świetle martyrologii naszego narodu, które potrafią urzec chyba tylko osoby o guście przeciętnej gospodyni domowej kontrastują bardzo mocno z arcydziełami kina powojennego. Z kolei całkowicie nie rozumiem zarzucania Zanussiemu płycizny fabularnej – możliwe, że w jego filmach nie ma miejsca na rozbudowaną symbolikę czy metaforyczne treści, do których przyzwyczaił nas Kieślowski, jednak jest to kino mocno refleksyjne, poddające się ograniczonej co prawda interpretacji, ale z pewnością poruszające ważkie problemy, dotyczące nierzadko każdego z nas. Wcale nie podzielam zdania, jakoby Zanussi nie nadawał się na reżysera – kręci bardzo poruszające obrazy, a fakt, iż studiował fizykę nie oznacza bynajmniej, że brakuje mu duszy humanisty; Zanussi sam przyznał, że w czasach schyłku ery stalinowskiej fizyka była jedynym kierunkiem obojętnym wobec komunistycznych wpływów, a bieg historii pozwolił mu spełnienie się w roli twórcy filmowego dopiero kilka lat później. Nie ujmując żadnemu z porównywanych artystów moim skromnym zdaniem to właśnie filmy Zanussiego potrafią bardziej pobudzić wyobraźnię widza – odchodząc od często marnego wykonania technicznego w kwestii wydźwięku są to bardzo życiowe, stawiające fundamentalne pytania historie o zabarwieniu egzystencjalnym opisujące problemy zwykłych ludzi, które można potraktować jako ekranowe odbicie nas samych.

Dlaczego "mądrzejszy" i "inteligentniejszy"?.
Dlaczego musimy bawić się w porównania ?.
Szanujmy tych,którzy tworzą dla nas piękne filmy .
M.

Wajda przynajmniej nie broni ludzi ktorzy aby ulzyc wlasnej chuci lamia prawo uprawiajac seks z 13 latka, nastepnie uciekaja przed sadami a nastepnie zgrywaja sie na pokrzywdzonych przez system, Zanussi broni takich ludzi

monsieur_dawid bardzo rzadko odpisuje na tak idiotyczne i pozbawione
jakiegokolwiek rozeznania w temacie posty, ale to co napisałeś przekracza
wszelkie normy... Jeśli dałem się sprowokować to gratulacje za zgrabną
prowokacje, jeśli jednak naprawdę bronienie Polańskiego o którym pewnie
niczego nie wiesz używasz jako przykład umniejszający Zanussiemu to nawet
nie chce mi się wchodzić z tobą w jakąkolwiek polemikę. Niniejszy post jest
jedynie wynikiem wytrącenia z równowagi...

jest to przykład nie tylko umniejszający ale haniebny, uwłaczający ludzkiej inteligencji i poczuciu jakiejkolwiek moralności, obrona pedofila powinna być karana, nieważne czy dziewczyna chciała nie chciała prosiła błagała, miała 13 lat i wszystko na ten temat

jesteś prosty jak budowa cepa. niestety.

może jestem ale "każdy może prawda krytykować a wydaje mi się że dopuszczanie do krytyki nikomu tak nie podoba się, dlatego" mógłbyś podać kilka swoich argumentów a nie tylko obrażać w prosty jak budowa cepa sposów każdego kto ma inne zdanie
http://www.joemonster.org/filmy/20930/KMN_o_sprawie_Polanskiego

Jeśli ktoś operuje takimi pojęciami jak moralność i inteligencja w podobny do Ciebie sposób, nie nadaje się do jakiejkolwiek dyskusji, nie mówiąc już o rozmowie dotyczącej powyższego tematu.

jeśli chodzi o linka to radzę czytać a nie oglądać i to czytać to co wyszło zanim zamknęli go w Szwajcarii. tyle na temat.

czytam czytam, lubię czytać, ba nawet umiem ale chyba dochodzę do innych wniosków, skoro nie jestem partnerem do dyskusji to ok, rozumiem to dobrze bo sam czasami nie mam ochoty z niektórymi rozmawiać. Pozdrawiam

ja Polanskiego lubie jako rezysera i cenie jego dorobek filmowy co nie zmienia faktu, ze ten facet to przestepca a Zanussi broniac go okazuje sie hipokryta, wszak to Zanussi zostal "ochrzczony" przez prase "najwiekszym moralista polskiego kina"

No nie wiem. Widziałem na razie jego sześć filmów i tylko dwa ("Życie jako śmiertelna choroba..." i "Barwy ochronne") uważam za filmy udane, dwa inne ("Strukturę kryształu" i "Persona non grata") za przeciętniactwa, a dwa pozostałe ("Iluminacja" i "Rok spokojnego słońca") to już gnioty najgorsze w dziejach polskiego kina. Wajda nigdy nie nakręcił nic równie tandetnego, głupiego i jednocześnie pretensjonalnego, jak te dwie ostatnie kaszany (a zwłaszcza "Iluminacja").

Iluminacja to zdecydowanie najlepszy film Zanussiego.

Zanussi to wielki mistrz, ma swój jedyny i niepowtarzalny styl. Wajda to taki polski Steven Spielberg, bardzo popularny i wpływowy ale pozbawiony własnej wizji kina.